Medicatie - dosering

Cliënt
84-jarige vrouw, zelfstandig wonend met haar zoon.

Aanleiding
Cliënte voelde zich onwel en vertoonde enige verwardheid, zonder duidelijke klachten te kunnen benoemen. Eerder had ze contact gehad met de acute zorgdienst vanwege hartklachten. Geen tekenen van CVA gerelateerde klachten.

Medische voorgeschiedenis
Hartfalen, CVA en diabetes.

Bevindingen

• Bloedsuikerspiegel: 8.3 mmol/l, geen bijzonderheden
• Bloeddruk: 126/85 mmHg
• Pols: 67 slagen per minuut
  
  

Medicatie
Cliënte gebruikte onder andere Isosorbidemononitraat, waarvan ze de dosis had gehalveerd naar 30 mg op advies van een telefoontje (twee weken geleden) van de polikliniek cardiologie. Daarnaast gebruikte ze nog drie andere bloeddrukverlagende middelen.

Verificatie van medicatie
Contact opgenomen met de polikliniek cardiologie. Verpleegkundige gaf aan dat er geen verandering was doorgevoerd en dat de cliënte nog steeds 1 tablet van 60 mg Isosorbidemononitraat moest innemen. 

Contact met huisarts

• Huisarts op de hoogte gesteld van de situatie
• Huisarts heeft na een huisbezoek besloten om Amlodipine te stoppen, omdat dit mogelijk bijdroeg aan de lage bloeddruk
• Afspraak gemaakt dat de huisarts een week later contact opneemt om de toestand van de cliënte te evalueren

Opmerkingen

• Cliënte had Isosorbidemononitraat gehalveerd ondanks het gebruik van 3 andere bloeddrukverlagende medicijnen. Dit was gebaseerd op vermeende communicatie van de polikliniek cardiologie, wat na verificatie een fout bleek te zijn.
• Cliënte had eerder cardiale klachten en kreeg een nitrospray van een ambulancebroeder om deze te verlichten. 

Leerpunten

• Het is cruciaal om altijd de medicatiegeschiedenis van een cliënt te controleren en wijzigingen te verifiëren.
• Communicatie en samenwerking met andere zorgprofessionals zijn essentieel om de juiste zorg te bieden. 
• Bij toekomstige situaties zal er extra aandacht worden besteed aan eventuele medicatieafwijkingen en zal direct contact opgenomen worden met de betrokken zorgverleners om duidelijke informatie te verkrijgen.
  
  

Bij het bezoek aan mevrouw voelde ik enige bezorgdheid vanwege haar verwardheid en onwelzijn, vooral omdat ze haar klachten niet concreet kon benoemen. Het feit dat er een overdracht van de acute zorgdienst op tafel lag met een ECG, gaf me een extra signaal om alert te zijn, gezien haar voorgeschiedenis van hartfalen.

Tijdens het controleren van haar vitale waarden voelde ik de verantwoordelijkheid om haar toestand goed in kaart te brengen. Toen ik ontdekte dat ze haar medicatie had aangepast zonder duidelijke instructies van de polikliniek, voelde ik enige verwarring en wilde ik dit snel ophelderen om te zorgen dat ze de juiste zorg kreeg.

Het contact met de polikliniek cardiologie en de huisarts gaf duidelijkheid en zorgde ervoor dat de situatie onder controle kwam. Het feit dat de huisarts besloot om Amlodipine te stoppen, gaf me enige geruststelling dat we in de juiste richting handelden om haar gezondheid te verbeteren.

Deze situatie benadrukte voor mij het belang van nauwkeurige verificatie van medicatie-instructies en goede communicatie met andere zorgverleners. Ik besefte hoe belangrijk het is om alert te blijven op eventuele afwijkingen in de medicatie van cliënten.