Ik geloof dat ieder mens recht heeft op respect en gelijke behandeling, ongeacht achtergrond of omstandigheden. Daarom benader ik elke cliënt als een uniek persoon, met een open blik. Mijn streven is om een veilige omgeving te creëren waarin cliënten zich gehoord, begrepen, veilig en beschermd voelen.

Humor gebruik ik bewust om spanning te verlichten en verbinding te maken. Daarnaast hecht ik veel waarde aan zingeving; vragen die mensen stellen in de moeilijke momenten van het leven, ziekte of sterven. Dit verdient ruimte en aandacht, in alle openheid en zonder oordeel. Voor mij betekent mijn rol als verpleegkundige niet alleen het verlenen van zorg, maar ook nabij zijn en met toewijding samenwerken aan de best mogelijke ondersteuning.

Mijn eigen ervaring met mentale gezondheidsproblemen en het bijbehorende stigma heeft mijn betrokkenheid verdiept. Ik heb ervaren hoe complex zorg kan zijn, vooral als fysieke aandoeningen samengaan met psychische problemen. Vaak ligt de focus op symptoombestrijding, terwijl de emotionele worsteling onzichtbaar blijft en psychische problematiek kan verergeren of terugkeren. Deze interactie maakt dit voor mij een belangrijk aandachtspunt, waarbij psychische problematiek een prominente plek krijgt binnen de zorg.

Dankzij mijn achtergrond kan ik mij hier extra voor inzetten. Ik kan mij heel goed inleven wat het betekent om je onbegrepen te voelen. Voor mensen zonder deze ervaring kan het soms lastig te bevatten zijn en daardoor moeilijker in de omgang. Juist daardoor geloof ik dat ik als verpleegkundige een brug kan slaan. Hierdoor kan ik mensen met psychische problemen makkelijker benaderen en voorzichtig proberen contact te maken. Cliënten merken dat ik hen accepteer en zie voor welke uitdagingen zij soms staan. Inzicht vormt hierin basis van mijn empathie en zorg.

Daarnaast weet ik dat mensen niet altijd zoeken naar snelle oplossingen, maar vooral naar ruimte om zichzelf te mogen zijn en begrepen te worden. Het stigma rondom psychische kwetsbaarheid maakt het moeilijk om jezelf te zijn zonder als ‘anders’ bestempeld te worden, terwijl iedereen gevormd wordt door zijn eigen verhaal. Daarom vind ik het belangrijk om begrip en acceptatie uit te stralen, zodat mensen weten dat ze niet alleen staan en dat hun verhaal er mag zijn.