Terminale zorg - hersen ca.

Cliënt
Vrouw met hersenca. en metastasen, hemiplegie links.

Medische voorgeschiedenis

• Hersenca met metastasen, niet behandelbaar.
• Hemiplegie aan de linkerkant.
• Toenemende pijn en zenuwpijnen aan de verlamde zijde.
  
  

Huidige situatie

• Cliënte was bedlegerig door hemiplegie en toenemende pijn.
• Verslechterde spraak, vertraagd reactievermogen en verminderde begrip.
• Toenemende doseringen van Fentanylpleisters en Oxycodontabletten, en morfine neusspray voor ADL-zorg.
  
  

Zorgverlening

• Verzorging door twee zorgmedewerkers voor veiligheid en comfort.
• Gesprekken met patiënte, familie en artsen over terminale zorg en mogelijke sedatie.
• Complexe gezinssituatie: patiënte was mantelzorger voor haar echtgenoot met meerdere CVA's en zoon met gezondheidsproblemen.
  
  

Problemen in zorgverlening

• Moeilijkheden bij het vaststellen van een concreet zorgbeleid door de grote zorgbehoefte van het gezin.
• Communicatieproblemen met de huisarts waardoor geen duidelijke afspraken konden worden gemaakt.
  
  

Interventies

1. Besluitvorming over sedatie

   • Dochter nam contact op met de huisarts om sedatie te starten met een morfine- en midazolampomp.
   • Huisarts kon de pomp dezelfde dag regelen via de acute dienst, maar had problemen met het organiseren van 24-uurszorg.
     
     

2. Regeling van zorg

   • Thuiszorgmedewerkers zouden stoppen bij het regelen van 24-uurszorg.
   • Attenza kon diezelfde avond 24-uurszorg leveren, wat tot onenigheid binnen de familie leidde.
   • Een compromis werd bereikt: Attenza zou nachtzorg leveren, terwijl de thuiszorg overdag de zorg zou blijven bieden.
     
     

Uitvoering van zorg

• Huisarts stelde in: morfinepomp 24 uur per dag, midazolampomp alleen 's nachts.
• Blaaskatheter werd ingebracht om o.a. rust te bevorderen.
• Fout ontdekt in de ochtend: nachtzuster had beide pompen afgesloten. Morfinepomp weer aangezet door acute dienst.
  
  

Laatste fase

• Cliënte ontwikkelde circulatieplekken, blauwe nagelbedden, pols van 140 en begon te reutelen.
• Cliënte transpireerde hevig en haar toestand verslechterde snel.
• Dochter werd geïnformeerd en kwam om afscheid te nemen.
• Cliënte overleed rustig in haar slaap om 00.30 uur, in het bijzijn van haar echtgenoot.
  
  

Conclusie

• Thuiszorg zorgde overdag, Careyn nam de nachtzorg over.
• Communicatie en samenwerking tussen zorgverleners en familie verbeterden de laatste fase van zorg.
• Cliënte kreeg de comfort en zorg die ze nodig had in haar laatste momenten, wat rust bracht voor de familie.

Als zorgverlener heb ik een belangrijke rol gespeeld in de zorg en begeleiding van de cliënt met hersenca.

Communicatie en Besluitvorming:

• Ik heb deelgenomen aan meerdere gesprekken met haar familie en de arts over het beleid in de terminale fase, waarbij ik heb geholpen om de wensen van de cliënte te verhelderen en te bespreken wanneer sedatie zou worden ingezet.
• Toen de dochter van de cliënte contact opnam met de huisarts over sedatie, heb ik ondersteuning geboden door aanwezig te zijn bij het gesprek en samen met de huisarts te bespreken hoe de zorg het beste kon worden georganiseerd.
  
  

Zorgcoördinatie

• Ik heb een actieve rol gespeeld in het coördineren van de zorg tussen verschillende zorgverleners. Toen de familie graag 24-uurszorg wilde, heb ik contact opgenomen met Attenza om te vragen of zij nachtzorg konden bieden, terwijl wij als thuiszorg de dagzorg zouden blijven verzorgen.
• Samen met mijn teamcoördinator heb ik een aanvraag gedaan en ervoor gezorgd dat de planner van Attenza iemand diezelfde avond kon sturen. Hierdoor kon de continuïteit van zorg worden gewaarborgd en kon de patiënte de nodige comfort krijgen.
  
  

Beheer van Medische Apparatuur:

• Toen bleek dat de nachtzuster per ongeluk beide pompen had afgesloten, heb ik onmiddellijk de acute dienst van Careyn gebeld om de morfinepomp weer aan te zetten. Dankzij deze snelle actie bleef de cliënte rustig en in een diepe slaap.
  
  

Emotionele Ondersteuning:

• Ik heb de echtgenoot van de cliënte op de hoogte gehouden van haar toestand en geadviseerd om de dochter te vragen eerder te komen, zodat zij elkaar konden ondersteunen.
• Bij de komst van de dochter heb ik samen met een collega haar voorbereid op wat komen ging, wat haar hielp om de situatie beter te begrijpen en ermee om te gaan.
  
  

Door deze stappen te nemen en nauw samen te werken met alle betrokkenen, kon ik bijdragen aan een zorgplan dat de cliënte de nodige rust en comfort bood in haar laatste levensfase, en haar familie ondersteunde tijdens deze moeilijke periode.

Tijdens de zorg voor deze mevrouw voelde ik een diep gevoel van verantwoordelijkheid en empathie. Haar diagnose en de bijbehorende prognose waren zwaar, zowel voor haar als voor haar familie. Het was duidelijk dat zij de spil van het gezin was en dat haar ziekte een enorme impact had op iedereen om haar heen. Dit gaf mij een extra motivatie om haar de best mogelijke zorg te bieden.

Iedere keer dat ik voor haar zorgde, werd ik geconfronteerd met haar toenemende pijn en afnemende functies. Het zien van haar worsteling met de spraak, het vertraagde reactievermogen en het verlies van begrip was intens. Het deed me beseffen hoe kwetsbaar het leven is en hoe belangrijk het is om cliënten met respect en waardigheid te behandelen.

Het coördineren van de zorg en het oplossen van problemen rondom de nachtzorg bracht een zekere mate van stress met zich mee. Vooral toen de nachtzuster per ongeluk beide pompen had afgesloten, voelde ik de urgentie en de druk om snel te handelen om haar comfort te waarborgen. Gelukkig bleef zij rustig, wat een enorme opluchting was.

Het contact met haar familie, met name haar dochter, was intens maar ook waardevol. Het gaf me een gevoel van voldoening om hen te kunnen ondersteunen in deze moeilijke tijd. Het was ontroerend om te zien hoe zij om haar moeder gaven en probeerden het beste voor haar te doen, ondanks hun eigen verdriet en onzekerheid.

Toen ik de echtgenoot van de cliënte adviseerde om de dochter eerder te laten komen, voelde ik de emotionele zwaarte van de situatie. Het was intens om de familie voor te bereiden op het onvermijdelijke. Toen de dochter arriveerde en we samen met een collega haar uitlegden wat ze kon verwachten, voelde ik zowel de pijn van hun naderende verlies als de troost dat we er voor hen konden zijn.

Het overlijden van de cliënte in de nacht bracht gemengde gevoelens. Het was triest, maar voelde ook als een opluchting dat ze rustig in haar slaap was heengegaan, omringd door haar dierbaren. Deze ervaring heeft me nogmaals laten inzien hoe belangrijk het is om met compassie en professionaliteit te werken, vooral in de laatste levensfase van een cliënt. Het bevestigde mijn overtuiging dat goede zorg niet alleen fysieke verlichting biedt, maar ook emotionele steun en begeleiding voor zowel de cliënt als hun familie.